Levenslang in Thailand
Het Verhaal Van Pedro Ruijzing – Pedro Ruijzing
De Thaise gevangenis is voor Pedro als een concentratiekamp. De omstandigheden zijn erbarmelijk en hij moet zijn cel delen met 24 medegevangenen, onder wie enige tijd ook Machiel Kuyt. Het enige levensdoel dat hij zich kan stellen, is: overleven, en dat lukt alleen door zich aan te passen aan de heersende mentaliteit van corruptie. Alles is te koop, van goederen tot privileges, mits je het juiste bedrag neerlegt. Dankzij bemiddeling van Marijke, een in Thailand woonachtige Nederlandse, lukt het Pedro contact te onderhouden met het thuisfront en met een steeds groter wordende groep sympathiserende Nederlanders, die hem moreel en financieel steunen – wat voor hem van levensbelang is. Langzaam aan leert hij het idee te accepteren dat hij hier zijn hele leven zal moeten blijven te midden van junks, dealers en corrupte bewakers.
In het voorjaar van 2004 krijgt Pedro onverwacht gratie die te danken is aan bemiddeling rond het staatsbezoek van Koningin Beatrix. Na een bestaan van negen jaar in een hel op aarde keert Pedro terug naar Nederland.
Lees het verhaal van Pedro´s verschrikkingen en weet waarom het zinloos is je leven te riskeren, ook voor maar één gram drugs.
Henk de Kleine is freelance copywriter en tekstschrijver. Speciaal voor Levenslang in Thailand reisde hij naar Bangkok, waar hij ook de beruchte Bang Kwang gevangenis bezocht.
Recensie(s)Het verhaal van Pedro Ruijzing die in 1995 op een Thaise luchthaven werd gearresteerd met 1,9 kilo heroine in zijn bezit. Taxichauffeur Pedro krijgt van een vaste klant het aanbod 25.000 dollar te verdienen door een tas uit Thailand op te halen. Pedro reist af naar Thailand, maar wordt betrapt met de heroine als hij terug wil reizen naar Nederland. Hij wordt ter dood veroordeeld, maar door schuld te bekennen, wordt de straf omgezet in levenslang en Pedro komt in de Bang Kwang Central Prison terecht. Deze heeft de bijnaam 'The Big Tiger', want 'it eats people alive'. De omstandigheden zijn vreselijk. Dankzij een Nederlandse vrouw die in Thailand woont, weet hij contact te onderhouden met het thuisfront. Begin 2004 krijgt hij, na bemiddeling bij het staatsbezoek van Beatrix aan Thailand, gratie. In dit boek doet hij verslag van zijn jaren in de gevangenis en wil de lezers waarschuwen om nooit te doen wat hij heeft gedaan. Het was het geld niet waard, hij heeft zijn ouders, zijn dochter en anderen pijn gedaan en realiseert zich dat de heroine het leven van velen kapot gemaakt zou hebben. Terug in Nederland gaat hij langs scholen en probeert jongeren door middel van voorlichting van de drugs af te houden. 'No do no drugs' is zijn motto. Met fotokatern. Zie ook: www.prisonlife.nl.<br/><br/>Redactie